υαλόφρακτος

και υαλόφραχτος, -η, -ο, Ν

1. (για χώρο) αυτός που περικλείεται από υαλοπίνακες

2. το ουδ. ως ουσ. το υαλόφρακτο

το τζαμωτό, η τζαμαρία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ύαλος + φρακτός (< φράζω), πρβλ. σιδερό-φρακτος. Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στην εφημερίδα Ακρόπολις].